پیاوێک نامه‌یه‌ک ئه‌نوسێ و له‌ خوا ئه‌پاڕێته‌وه‌ و ئه‌ڵێ : خوایه‌گیان 100 هه‌زار دینارم بۆ بنێره‌ قه‌رزارم و زۆر زه‌رورم ،
ناونیشانه‌که‌ی خۆشی تیا ئه‌نوسێ ، نامه‌که‌ ئه‌خاته‌ ناو میزڵڵانێکه‌وه‌ و هه‌ڵی ئه‌دات بۆ ئاسمان ، ئه‌که‌وێته‌ ناو
بینایه‌کی پۆلیسه‌وه‌ ، که‌ پۆلیسه‌کان نامه‌که‌ ئه‌خوێننه‌وه‌ زۆر به‌زه‌ییان پیا دێته‌وه‌ ، له‌ نێوان خۆیاندا 80 هه‌زار دیناری بۆ
کۆ ئه‌که‌نه‌وه‌و بۆی ئه‌نێرن ، کاتێ پاره‌که‌ ئه‌ژمێرێ ئه‌ڵێ :
زۆر سوپاس خوایه‌ گیان مه‌منونم به‌س جارێکی تر به‌ پۆلیسا بۆم مه‌نێره‌ 20 هه‌زاریان لێ دزیبوو .

کابرایه‌ک له‌ ته‌والێت ئه‌بێت که‌ زه‌نگی مۆبایله‌که‌ی لێ ئه‌دات. که‌ ئه‌بینێت کوڕه‌که‌یه‌تی وه‌ڵامی ئه‌داته‌وه‌. کوڕه‌که‌شی پاش سڵاوکردن ئه‌ڵێ:
"دایکم ئه‌ڵێ: له‌ هه‌ر کوێیه‌که‌ له‌وێ تێر بخوات چونکه‌ هیچم لێ نه‌ناوه‌ بۆ نیوه‌ڕۆ.

ژنێک مه‌ڕێکی کڕیوه‌ و قه‌سابێکیشی بانگ کردووه‌ تا بۆی سه‌رببڕێت بۆ ئه‌وه‌ی بیکات به‌ قوربانی.
به‌ر له‌وه‌ی قه‌سابه‌که‌ مه‌ڕه‌که‌ سه‌ر ببڕێت ژنه‌که‌ ئه‌ڵێ:
"ئه‌م مه‌ڕه‌م خێر بێت بۆ دایک و باوکم له‌ به‌ریتانیا، بۆ خوشکم و خێزانه‌که‌ی له‌ ئه‌ڵمانیا، بۆ خاڵ و خاڵۆژنم له‌ سوید، ..."
کابرای قه‌ساب قسه‌که‌ی پێ ئه‌بڕێت و پێی ئه‌ڵێ:
"ئه‌رێ خوشکم تۆ گۆرانی داواکراو پێشکه‌ش ئه‌که‌یت یان قوربانی ئه‌که‌یت؟

جا ريك كجيك له دايكى برسى ميرد كردن شيرينه يا ن تا له
دايكى له دلى خؤى ووتى كا مه يا ن بليم بليم تا له ده ترسيم شوو
نه كات بليم شيرينه ئه كه ر ووتى ئيستا مير دم ده وى نابابليم
ترشه كجه كه ووتى دا يه ده مم بر بوو له ئا و

مامۆستای عه‌ره‌بی له‌ خوێندکارێکی کچ ئه‌پرسێت
"هه‌وا نێره‌ یان مێ؟"
کچه‌که‌ش ئه‌ڵێت
"نێر."
مامۆستا ئه‌ڵێت
چۆن ئه‌زانیت؟"
کچه‌که‌ش ئه‌ڵێت
"چونكه زۆر جار ته‌نووره‌که‌م هه‌ڵ ئه‌داته‌وه‌.

پیاوێک له‌سه‌ره‌مه‌رگا به‌ ژنه‌که‌ی ده‌ڵێت؛ توخوا ژنه‌که‌ ئه‌گه‌ر مردم شوو به‌ حه‌سه‌نی دراوسێمان مه‌که‌، چونکه‌ زۆر ڕقم لێیه‌تی.. ئه‌ویش ئه‌ڵێ پیاوه‌که‌ هیچ خه‌مت نه‌بێت، به‌خوا زۆر ده‌مێکه‌ وه‌عدم به‌ سمایلی ئامۆزام داوه